Doğum sonrası depresyon

Genellikle hamile kadınlar doğumdan sonra çocuklarıyla geçirecekleri mutlu günleri ve haftaları dört gözle bekler. Ama doğumdan sonra düşük ruh hali ve güçlü ruh hali değişimleri meydana gelir.

Depresif ruh hali devam ederse bu depresyonun başladığını gösterebilir. Bu çocuğun doğumundan sonra meydana gelen depresyon türü, postpartum depresyon veya doğum sonrası depresyon olarak bilinir.

Doğum sonrası depresyonda yaşamın diğer evrelerinde de ortaya çıkabilen tipik depresyon semptomları görülür. En büyük fark, doğum sonrası depresyonun annelerin bebeklerine karşı kendilerini çok suçlu hissetmelerine neden olmasıdır. Kendilerini “iyi anne” imajına uymamakla suçlar ve bebeklerine bakmakta zorlandıkları için endişelenirler.

Birçok anne bu durumda duygularını başkalarıyla paylaşmakta zorlanır. Utanç ve korku onları giderek daha fazla izole olmaya yönlendirebilir.

Doğum sonrası depresyon, doğumdan sonra neredeyse her iki kadından birinde görülen “normal” bebek hüznünden farklıdır. Bebek hüznünde, düşük ruh hali doğumdan sonra birkaç gün ve bazen iki haftaya kadar sürebilir.

Bu dönemde ruh hali değişimleri, ağlama ve sinirlilik halleri çok yaygın görülür. Genellikle hasta anneye destek sağlamak ve anlayış göstermek yeterlidir. Çoğu zaman, depresif ruh hali tekrar kaybolur.

Doğum sonrası depresyonda olumsuz duygular çok daha güçlüdür. Doğum sonrası depresyonun tipik belirtileri şunlardır:

• Düşük ruh hali (derin üzüntü, ağlama, boşluk, umutsuzluk)
• Normalde zevk veren şeylere kayıtsızlık, özellikle kendi çocuğuna karşı ilgisizlik
• Endişe
• Uyku bozuklukları
• İştahsızlık
• Konsantrasyon bozuklukları
• Kendinden şüphe
• Kendine veya bebeğe zarar verme düşünceleri
• Suçluluk duyguları

Bu belirtiler ve duygular en azından birkaç gün devam ederse depresyon olarak kabul edilir.

Doğum sonrası depresyona neyin neden olduğu henüz netleştirilmemiştir. Bazı teoriler, kadın vücudundaki hormonal değişikliklerin ana neden olduğunu varsayar. Ancak, bunun doğru olup olmadığı belirlenmemiştir.

Annelik genellikle doğal ve tatmin edici olarak tasvir edilir. Birçok anne için de zaten öyledir. Bununla birlikte, anneliğin rolü bazen hem fiziksel hem de zihinsel olarak zor ve fedakarlık gerektirici olabilir.

Diğer bir husus ise, kadınların genellikle ihtiyaç duydukları desteği ve yardımı alamamalarıdır. Bu nedenle, doğumdan kısa bir süre sonra bazı annelerin bunalmış hissetmeleri ve depresyonla ilişkili sorunlara reaksiyon göstermeleri şaşırtıcı değildir. Depresyon, sadece doğumdan sonra değil, hayatın herhangi bir döneminde gelişebilir.

Doğum sonrası depresyon için çeşitli risk faktörleri vardır. Kadınların aşağıdaki durumlarda hastalanma olasılığı daha yüksektir:

• Daha önce anksiyete bozuklukları veya depresyon gibi psikolojik hastalıklar yaşandıysa.
• Hamilelik sırasında ve doğumdan sonra stresli ve stresli yaşam deneyimleri yaşandıysa.
• Hayat arkadaşıyla sorun yaşayanlar veya yalnız yaşayanlar, aile içi şiddete maruz kalanlar ve genellikle çok az sosyal destek alanlar.

100 kadından 15'inde doğumdan sonraki ilk üç ayda depresyon gelişir. Bunların yaklaşık yarısı (100'de 8'i) hafif ila orta dereceli bir form ve 100 kadından yaklaşık 7'si daha şiddetli doğum sonrası depresyon geliştirir.

Tedavi edilmediğinde depresyonun kronikleşme tehlikesi vardır. Tedavi edilmeyen postpartum depresyon genellikle 4 ila 6 ay sürer. Bazı semptomlar bir yıl sonra da devam edebilir.

Doğum sonrası depresyondan muzdarip birçok anne, hamilelik sırasında zaten bir depresif evre yaşamıştır.

Hasta kadınlar tedaviye başvurmalıdır, aksi takdirde depresyon uzun süre devam edebilir.

Depresyonda olduğu gibi, doğum sonrası depresyonu teşhis etmek için bir doktorla görüşmek gereklidir. Bu şekilde, bir doktor depresyona işaret eden belirtileri belirleyebilir.

Benzer semptomlara neden olabilecek diğer tıbbi durumları veya sorunları ekarte etmek için fiziki muayeneler de yapılabilir.

Hafif doğum sonrası depresyon durumunda, günlük yaşamda daha fazla duygusal destek ve günlük hayatta yardım yeterli olabilir. Hastaya destek olan kişi, örneğin hastanın babası, yargılayıcı ve eleştirici ifadelerden kaçınmalıdır. Hasta annelere, diğer annelerle fikir alışverişi yapmak da yardımcı olabilir. Aynı deneyime sahip kadınlarla sohbetler, örneğin arkadaşlarla veya kendi kendine yardım gruplarında gerçekleşebilir.

Orta veya şiddetli depresyonunuz varsa tıbbi veya psikolojik yardım önemlidir. Bu durumda, eğitimli bir psikoterapist veya eğitimli danışmanlar tarafından tedavi önerilir. Araştırmalar, bu yardım biçiminin birçok kadının en azından biraz daha iyi hissetmesini sağladığını göstermektedir.

Doğum sonrası depresyona karşı neyin yardımcı olabileceği hakkında daha ayrıntılı bilgi için,gesundheitsinformation.de adresini ziyaret edin.

Doğum sonrası depresyonu olan kadınlar çok çabuk yalnız hisseder. Bu duygu, genellikle evde bebekle yalnız kalınırsa yoğunlaşır.

Birçok kadın artık hayatlarının kontrolünün kendilerinde olmadığını düşünür. Buna ek olarak, hayatın bir daha asla "normal" olmayacağı ve artık hiç mutlu olunamayacağı korkusu vardır. Birçok kadın ayrıca cinsel isteksizlik bildirmekte ve bu da hayat arkadaşlarıyla çatışmalarına yol açabilmektedir.

Birçok kadın duygularını ve korkularını yakınlarıyla dahi paylaşmaz. Bazıları bunun doğru yol olduğunu görür. Ancak, bazı kadınlar yardım olasılığını da engellemektedir. Fakat ek destek onların hayattaki ve bebekleriyle olan mutluluğu daha çabuk yeniden kazanmalarına yardımcı olabilir.

Bu süre hasta kadınların eşleri için de çok zor olabileceğinden, onların da desteğe ihtiyacı olabilir veya tedaviye dahil edilmeleri gerekebilir.

Gün geçtikçe buna dayanma mücadelesi vererek depresif durumdan yavaş yavaş çıkan kadınlar da vardır. Bu kadınlar yavaş yavaş kendi hayatlarının kontrolünü bu şekilde yeniden kazanmayı başarmıştır.

Doğum sonrası depresyon eninde sonunda geçecektir. Hastaların günlük yaşamlarında yeterli destek ve yardım almaları önemlidir. Özellikle doğum sonrası depresyon ve bununla birlikte gelen utanç durumunda başkalarından yardım istemek zor olabilir.

Ama hastaların kişisel çevrelerinde genellikle yargılamayan, ancak destekleyen insanlar veya profesyonel yardımcılar vardır. Bu şekilde, hastalar bu zor durumla daha iyi başa çıkabilmektedir.