Depresyon

Kişinin kendini kötü veya depresif hissettiği evreler normaldir ve geçicidir. Depresyondaki insanlar için bu o kadar kolay değildir: Üzüntülü hissetme ve olumsuz düşünceler daha uzun sürer ve ardından tüm hayatı etkiler. Günlük yaşamları, iş hayatları ve öğrenmeleri zorlaşır. Arkadaşlar, aile ve hobiler ihmal edilir.

Depresyonlu kişiler, birkaç hafta sürebilen ve genellikle hiçbir çıkış yolu göremedikleri derin bir üzüntü evresi yaşar. Depresyon kendini çok farklı şekillerde gösterebilir. Örneğin aşağıdaki belirtiler tipiktir:

• Kalıcı karamsarlık veya depresif ruh hali
• Yorgunluk ve cansızlık
• Kayıtsızlık ve duyarsızlık
• Kendine güvende azalma
• Suçluluk duygusu ve sürekli karamsarlık
• Konsantre olma ve karar verme zorluğu
• Akraba ve arkadaşlardan kendini geri çekme
• Umutsuzluk ve gelecek korkusu
• Artık yaşamak istememe düşünceleri

Depresyon ile ortaya çıkabilecek fiziksel semptomlar şunlardır:

• Yorgunluk
• Uyku bozuklukları
• İştahsızlık
• Kilo verme veya alma
• Cinsel isteksizlik
• Kabızlık gibi mide-bağırsak sorunları
• Ağrıya karşı daha fazla hassasiyet

Özellikle yaşlı insanlarda depresyon genellikle açıklanamayan ağrı gibi fiziksel rahatsızlıklarla kendini gösterir.

gesundheitsinformation.de sitesinde hastalar depresyonu nasıl deneyimlediklerini anlatmaktadırlar.

Depresyonun nasıl oluştuğu henüz ayrıntılı olarak araştırılmamıştır. Uzmanlar birçok şeyin etkileşim ile oluştuğunu varsaymaktadır: biyolojik süreçler, psikolojik faktörler, yaşam koşulları ve özel olaylar. Örneğin, aşağıdaki faktörler depresyonu teşvik edebilir ve seyrini etkileyebilir:

• Kalıtsal risk artışı: Hastalık aile üyelerinde de daha sık görülmüştür.
• İstismar ve ihmal edilme gibi rahatsız edici deneyimler, sevilen birinin ölümü veya ayrılık
• Çocukluk ve ergenlik döneminde kronik anksiyete bozuklukları
• Beynin Metabolizması: Örneğin depresyon durumunda, belirli sinir uyarılarının beyinde daha yavaş iletildiği bulunmuştur. Haberci maddeler ve hormonlar da rol oynayabilir.
• İnme, kalp krizi, kanser veya hipotrioid gibi fiziksel hastalıklar
• Kronik stres ve aşırı, aynı zamanda yetersiz yüklenme
• Yalnızlık
• Işık eksikliği: Bazı insanlar karanlık sonbahar ve kış aylarında gün ışığının azlığına depresyon geliştirerek reaksiyon gösterir.

Depresyon yaygın bir akıl hastalığıdır: İnsanların yüzde 16 ila 20'sinin yaşamları boyunca en az bir kez depresyon veya kronik depresif ruh hali (distimi) geliştirdiği varsayılmaktadır. Kadınlar erkeklerden ve yaşlılar gençlerden daha fazla hastalanır.

Depresyon, insanların farklı hissetmelerine ve davranmalarına neden olur. Çoğu insan bu durumları için kendisini suçlar. Sosyal ilişkilerden kaçınırlar, kendilerini geri çekerler ve evlerinden neredeyse hiç çıkmazlar. Bu davranış, semptomları yoğunlaştırabilir. Bu durumda sıklıkla yardım gerekli olur.

Depresyonların seyri çok değişik olabilir:

• Bazı insanlarda semptomlar bir süre sonra kaybolur ve tedavi uygulanmasa bile asla geri gelmez.
• Birçok insanda depresyon evreleri, rahatsızlık görülmeyen evrelerle düzenli olarak değişmeli halde ilerler.
• Bazıları ise uzun bir süre daha şiddetli, bazen daha hafif depresyon halindedir.
• Bazılarında kronik bir depresyon oluşur. Bu, depresif dönemin 2 yıldan uzun sürmesi durumunda söz konusudur.

Depresyon durumunda, tipik semptomlar en az 2 haftadan fazla bir süre hissedilir ve birkaç ay sürebilir. Belirtilerin bir süre sonra azalması halinde buna depresif dönemin sonu denir. Depresyon tedavisi gören kişilerin yaklaşık yarısı, 3 ila 6 ay sonra rahatsızlıklarında önemli bir iyileşme fark eder.

Semptomlar geçtikten sonra 6 ay içinde depresyon tekrarlarsa buna nüks (rezidiv) denir. Belirtiler 6 aydan fazla, hatta yıllar sonra tekrarlarsa, tekrarlayan depresyondan söz edilir.

Depresyon konusu ve çeşitli türleri hakkında daha ayrıntılı bilgiyi gesundheitsinformation.de adresinde bulabilirsiniz.

Partnerin kaybedilmesi veya kronik stres gibi rahatsız edici olaylar, depresyon gelişiminde kısmen pay sahibi olabilir. Yük olarak gelen bazı şeyler azaltılabilir. Krizlerle başa çıkmayı öğrenmek de depresyon riskini azaltabilir. Sosyal çevre de önemli bir rol oynar: Çevresindekilerle sağlam bağları olan kişilerin depresyon geliştirme olasılığı daha düşüktür.

Depresyonun tekrarlama riskinin artması halinde, uzun süreli ilaç tedavisi, nüksleri önlemeye yardımcı olabilir. Diğer bir seçenek ise uzun süreli psikoterapidir.

Bazı insanlar depresyonlarını bir hastalık olarak değil, kişisel bir başarısızlık veya strese bağlı bir geçiş aşaması olarak görür. Diğerleri ise o kadar ağır hastadır ki, kendi başlarına doktora gidemez veya yardım isteyemez. Her iki durumda da, akrabalar desteklerini sunmalı ve örneğin ilgili kişiye doktorla ilk görüşmede eşlik etmelidir.

Doktorlar depresyonu teşhis etmek için depresyona özgü semptomlara ilişkin sorular sorar. Öte yandan, benzer şikayetlere neden olabilecek diğer hastalıkların veya sorunların da mevcut olmadığından emin olmak önemlidir. Bu amaçla fizik muayene de gerekli olabilir.

Tipik depresyon belirtileri, ana ve ikincil belirtiler arasında ayırt edilir.

Ana belirtiler şunlardır:

• Depresif ruh hali, üzüntü, karamsarlık
• İlgisizlik ve neşesizlik
• Genellikle küçük bir efordan sonra bile halsizlik ve hızlı yorulma

İkincil belirtiler aşağıdakileri içerebilir:

• İştahsızlık
• Uyku bozuklukları
• Konsantrasyon ve karar verme bozuklukları
• Kendine güvensizlik
• Suçluluk duyguları
• Gelecek hakkında olumsuz ve karamsar düşünceler
• İntihar düşünceleri veya girişimleri

Bazı anketler teşhis koymak için kullanılır. Birkaç ana ve ikincil semptomun 2 hafta veya daha uzun sürdüğü tespit edilirse depresyon saptanmış olur. Semptomların sayısı, türü ve şiddetine bağlı olarak uzmanlar hafif, orta ve şiddetli depresyon arasında ayrım yapar. Tedavi de buna göre uyarlanır.

Depresyon için çeşitli tedavi seçenekleri mevcuttur. En önemlileri:

• Bilişsel davranış tedavisi gibi psikoterapi ve
• İlaçla tedavi

Hangi tedavinin uygun olduğu, diğer faktörlerin yanı sıra, hastanın yaşam koşullarına, hastalığın ciddiyetine ve semptomların zaman içinde nasıl geliştiğine bağlıdır. Akla gelebilecek tedavilerin avantaj ve dezavantajları ile tedavilerin sonuç beklentileri terapistle tartışılabilir.

Depresyon tedavisi hakkında daha fazla bilgiyi gesundheitsinformation.de adresinde bulabilirsiniz.

Çoğu zaman eşler, arkadaşlar veya akrabalar, en yakındaki görüşülen kişiler oldukları için depresyon kaynaklı semptomları ve değişiklikleri ilk fark eden veya bunlardan ilk haberi olan kişilerdir. Onların desteği depresyondaki kişiler için çok önemlidir. Ancak yakınların da sınırları zorlanabilir ve özellikle şiddetli depresyonda genellikle yakınlarınız da yardıma ihtiyaç duyar. Burada kendi kendine yardım grupları tercih edilebilir, aynı zamanda tıbbi veya psikolojik destek de düşünülebilir.

İntihar düşüncesi belirtileri varsa, yardım ve aktif destek özellikle önemlidir. Çoğu zaman, bunlar sadece düşünce olarak kalır - ancak ciddiye alınmaları gerekir. Bu tür düşünceleri olan insanlar, bunu paylaşmalıdır.

Bu durumlar için çeşitli yardım olanakları vardır: örneğin, sosyal psikiyatri hizmeti, kriz merkezleri veya telefonla danışma hizmeti. Gerekirse, bu hizmetler isim belirtilmeden de sunulmaktadır ve günün her saatinde başvurulabilir.

gesundheitsinformation.de adresinde muhtemelen depresyonda olan biriyle nasıl sohbet edebileceğinize dair öneriler ve ipuçları bulabilirsiniz.

Çoğu kişi, aile hekimlerine aynı zamanda ruhsal rahatsızlıklar için de ilk temas noktası olarak başvurmaktadır. Ancak psikolojik danışma merkezleri, psikoterapistler veya psikologlar ile iletişime geçmek de mümkündür. Bir psikoterapötik uygulamada ilk konsültasyon için tıbbi sevk gerekli değildir.

gesundheitsinformation.de adresinde psikoterapi hakkında daha fazla bilgi ve randevuların nasıl hızlı alınacağı veya hangi hizmetlerin yasal sağlık sigortası kapsamında olduğu ile ilgili bilgiler bulunabilir.